Yangwu
Historia | |
Stocznia |
arsenał w Fuzhou |
---|---|
Wodowanie |
23 kwietnia 1872 |
Zamówiony dla Cesarstwo chińskie | |
Zatopiony |
23 sierpnia 1884 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1393 ton |
Długość |
58,01 m |
Szerokość |
11,02 m |
Zanurzenie |
5 m |
Napęd | |
1 maszyna parowa, moc 1250 ihp, 1 śruba | |
Prędkość |
13 węzłów |
Uzbrojenie | |
1×150 funtów, 8×70funtów, 2×24 funty | |
Załoga |
200[1] |
Yangwu (chiń. upr. 扬武; chiń. trad. 揚武; pinyin Yángwǔ) – chińska korweta parowa z końca XIX wieku, która zatonęła w bitwie pod Fuzhou.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Drewniana korweta z pełnym omasztowaniem i ożaglowaniem typu trójmasztowej fregaty, największy okręt zbudowany w latach 1870. w stoczni w Fuzhou. Budowa kosztowała 254 tys. taeli. Wyposażona była jedną maszyną parową napędzającą jedną śrubę; dym odprowadzał składany komin. Maszyna i kocioł skonstruowane zostały w Glasgow[2]. Określana czasem mianem krążownika[3].
Uzbrojenie okrętu składało się z odprzodowych armat Whitwortha, jednej 150-funtowej (kal. 7,5 cala, 7,5 tony), ośmiu 70-funtowych (3,5 t) i dwóch 24-funtowych[4]. Conway's... wymienia tylko działo 7,5 cala i 2 armaty 6,3 cala (podaje też większą wyporność – 1608 t)[5].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Zbudowana pierwotnie dla flotylli Fujianu, służyła tam jako okręt szkolny. Jej dowódcami byli, pochodzący z Royal Navy, kapitanowie Luxmore i Tracey. W 1872 odbyła podróż do Japonii[2].
W 1884, w czasie wojny chińsko-francuskiej była okrętem flagowym flotylli Fujian; korwetą dowodził wówczas kapitan Zhang Cheng. Jako największy okręt chiński była głównym celem francuskiego ataku podczas bitwy pod Fuzhou[6]. Zaraz na jej początku została storpedowana przez torpedowiec No. 46[3], a następnie rozstrzelana przez francuskie krążowniki.
-
Marynarze na masztach Yangwu.
-
...i na jej pokładzie
-
Yangwu (po lewej) i kanonierka Fuxing na tle arsenału Fuzhou, wieczorem w przeddzień bitwy pod Fuzhou
-
Torpedowiec nr 46 atakujący Yangwu
-
Wrak Yangwu po bitwie pod Fuzhou.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wright 2001 ↓, s. 39.
- ↑ a b Wright 2001 ↓, s. 40.
- ↑ a b Paweł Piotr Wieczorkiewicz: Historia wojen morskich, t.2. Warszawa: Wydawnictwo Puls, 1995, s. 261. ISBN 1-85917-030-7.
- ↑ Wright 2001 ↓, s. 39-40.
- ↑ Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 398. ISBN 0-85177-133-5.
- ↑ Wright 2001 ↓, s. 60-62.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Richard N.J. Wright: The Chinese Steam Navy, 1862-1945. London: Chatham Publishing, 2001. ISBN 1-86176-144-9. (ang.).