Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Marszałkiem Titą (serb.-chorw. Uz Maršala Tita, cyr. Уз Mаршала Тита) – pieśń komunistycznej Ludowej Armii Wyzwolenia Jugosławii na cześć jej dowódcy – Marszałka Josipa Broza ps. "Tito". Po raz pierwszy wykonano ją 29 listopada 1943 podczas drugiego zjazdu Antyfaszystowskiej Rady Ludowego Wyzwolenia Jugosławii, w czasie którego proklamowano powstanie Demokratycznej Republiki Jugosławii z premierem Tito na czele. Autorami jej słów byli Oskar Danon (muzyka) i Vladimir Nazor (słowa).
Druga zwrotka odnosi się do ideologii wrogich komunistom ustaszy rządzących kolaborującym z III Rzeszą Niepodległym Państwem Chorwackim, którzy wspomagani przez Niemców propagowali twierdzenie, iż Chorwaci nie są z pochodzenia Słowianami, lecz Gotami, przez co mogliby zostać uznanymi za część rasy panów.
wersja oryginalna (cyrylica) |
wersja oryginalna (alfabet łaciński) |
tłumaczenie na polski
|
- Уз Mаршала Тита, јуначкога сина
- Нас неће ни пакао смјест
- Ми дижемо чело, ми крочимо смјело
- И чврсто стискамо пест
- Ми дижемо чело, ми крочимо смјело
- И чврсто стискамо пест
- Род прастари сви смо, а Готи ми ни смо
- Славенства смо древнога чест
- Ко друкчије каже, клевеће и лаже
- Нашу ће осјетит пест
- Ко друкчије каже, клевеће и лаже
- Нашу ће осјетит пест
- Сбе прсте на руци, у јаду и муци
- Партизанска сложила је свијест
- Па сад кад и треба, до сунца до неба
- Високо ми дижемо пест
- Па сад кад и треба, до сунца до неба
- Високо ми дижемо пест
|
- Uz maršala Tita, junačkoga sina
- Nas neće ni pakao smjest
- Mi dižemo čelo, mi kročimo smjelo
- I čvrsto stiskamo pest
- Mi dižemo čelo, mi kročimo smjelo
- I čvrsto stiskamo pest
- Rod prastari svi smo, a Goti mi ni smo
- Slavenstva smo drevnoga čest
- Ko drukčije kaže, kleveće i laže
- Našu će osjetit pest
- Ko drukčije kaže, kleveće i laže
- Našu će osjetit pest
- Sve prste na ruci, u jadu i muci
- Partizanska složila je svijest
- Pa sad kad i treba, do sunca do neba
- Visoko mi dižemo pest
- Pa sad kad i treba, do sunca do neba
- Visoko mi dižemo pest
|
- Z marszałkiem Titą, bohaterskim synem
- Nie zatrzyma nas nawet piekło
- Podnosimy czoła, kroczymy śmiało
- I mocno zaciskamy pięści
- Jesteśmy ród prastary, ale nie Gotami
- Jesteśmy częścią prastarych Słowian
- Kto twierdzi inaczej, szkaluje i kłamie
- Chce poczuć nasze pięści
- Wszystkie palce na dłoni, przez biedę i znój
- Złożyły się w partyzancką świadomość
- Ilekroć będzie trzeba, wysoko wznieśmy pięści
- Do słońca i do nieba
|