paralelny

paralelny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌparaˈlɛlnɨ], AS: [paralelny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trwający, zachodzący jednocześnie z czymś innym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	paralelny		paralelna	paralelne	paralelni	paralelne
dopełniacz	paralelnego		paralelnej	paralelnego	paralelnych
celownik	paralelnemu		paralelnej	paralelnemu	paralelnym
biernik	paralelnego	paralelny	paralelną	paralelne	paralelnych	paralelne
narzędnik	paralelnym		paralelną	paralelnym	paralelnymi
miejscownik	paralelnym		paralelnej	paralelnym	paralelnych
wołacz	paralelny		paralelna	paralelne	paralelni	paralelne

przykłady:

(1.1) To wydarzenie było paralelne ze spaleniem tego budynku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) równorzędny, równoległy, analogiczny, równoczesny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paralelność ż, paralela ż, paralelizm mrz

przysł. paralelnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. παράλληλος (parállēlos) = równoległy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parallel
• arabski: (1.1) مواز
• bułgarski: (1.1) паралелен
• francuski: (1.1) parallèle
• jidysz: (1.1) פּאַראַלעל (paralel)

źródła: