ru̇fa
ru̇fa (język wilamowski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty: rīf, imiesłów czasu przeszłego: gyru̇fa
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. ruofen < swn. ruofan, hruofan < prazachgerm. hrōpan < pragerm. *hrōpaną
- por. niem. rufen
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 349.