Морфологические и синтаксические свойства
[править]
Основа инфекта: absist-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
absistō
|
absistor
|
absistam
|
absistar
|
—
|
—
|
2 p.
|
absistis
|
absisteris
|
absistas
|
absistāris
|
absiste
|
absistere
|
3 p.
|
absistit
|
absistitur
|
absistat
|
absistātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
absistimus
|
absistimur
|
absistāmus
|
absistāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
absistitis
|
absistimini
|
absistātis
|
absistamini
|
absistite
|
absistimini
|
3 p.
|
absistunt
|
absistuntur
|
absistant
|
absistantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
absistēbam
|
absistēbar
|
absisterem
|
absisterer
|
2 p.
|
absistēbas
|
absistebāris
|
absisteres
|
absisterēris
|
3 p.
|
absistēbat
|
absistebātur
|
absisteret
|
absisterētur
|
Plur.
|
1 p.
|
absistebāmus
|
absistebāmur
|
absisterēmus
|
absisterēmur
|
2 p.
|
absistebātis
|
absistebamini
|
absisterētis
|
absisterēmini
|
3 p.
|
absistēbant
|
absistebantur
|
absisterent
|
absisterentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
absistam
|
absistar
|
—
|
2 p.
|
absistes
|
absistēris
|
absistito
|
3 p.
|
absistet
|
absistētur
|
absistito
|
Plur.
|
1 p.
|
absistēmus
|
absistēmur
|
—
|
2 p.
|
absistētis
|
absistemini
|
absistitōte
|
3 p.
|
absistentur
|
absistunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
absistĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
absisti
|
Participium praesentis actīvi
|
absistens
|
Gerundium
|
absistendi
|
Gerundivum
|
absistendus, -a, -um
|
Основа перфекта: abstit-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
abstitī
|
abstiterim
|
abstiteram
|
abstitissem
|
abstiterō
|
2 p.
|
abstitisti
|
abstiteris
|
abstiteras
|
abstitisses
|
abstiteris
|
3 p.
|
abstitit
|
abstiterit
|
abstiterat
|
abstitisset
|
abstiterit
|
Pl.
|
1 p.
|
abstitimus
|
abstiterimus
|
abstiterāmus
|
abstitissēmus
|
abstiterimus
|
2 p.
|
abstitistis
|
abstiteritis
|
abstiterātis
|
abstitissētis
|
abstiteritis
|
3 p.
|
abstitērunt
|
abstiterint
|
abstiterant
|
abstitissent
|
abstiterint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
abstitisse
|
ab-sís-to
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ab-; корень: --.
- уходить, удаляться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- отскакивать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- исчезать, стушёвываться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
[править]