Zage Bocvarova

. Актуелна тема, како во САД, така и во Европа, особено во последната деценија е несомнено, декриминализацијата на марихуаната и нејзината легализација во медицината, односно, контролирана медицинска употреба на марихуана при лечењето на разни заболувања, од страна на докторите и фармацевтите. Дали потенцијалниот ризик и опасност треба да го занемарат докажаниот добробит и корисност на оваа супстанца? Во која мера над границите на т.к.н “дозволен ризик” се наоѓаме? Дали и самата неупотреба во одредени ситуации е чин кој навлегува во ризикот (дозволен или не) на загрозување на најбитната од сите вредности – човековиот живот?  Кога недозволеното и противправното стана повисока премиса од човековиот живот?

The beginning of the 21st century has been globaly characterized by new forms of international politics, which succeeded in creation of new national states , regional and global ideas and movements based on principles of economy , security , policy , culture , and unification in all the other significant fields of governing a country. Transnational organized crime in contemporary international relations is one of the primal security threats to national, regional and global environment, destabilizing basics in societal, economical, political and thus – natural human values. This so called “ actors without sovereignty” are ideological fighters with material weapons, clasping through the defects and loopholes in national and supra – national security systems.

Основната тема на овој труд е феноменот на наркоманијата како еден вид од мноштвото девијантни однесувања.  Поимот на наркоманијата е тесно поврзан со поимот на дрогата и наркотиците воопшто. Според дефиницијата за наркоманија, дадена од Светската здравствена организација, произлегува дека појавата на наркоманија произлегува од употребата на дрога и наркотици. 
Самиот термин дрога може да се разбере во поширока смисла, подразбирајќи супстанци од нелегална, но и од легална употреба, во рамките на фармацевтските индустрии. Потеклото на самиот збор “дрога” сеуште не е со сигурност утврдено, но се смета дека потекнува од арапскиот јазик, каде, како кованица од два збора означува лековито средство.

Во академските кругови се повеќе се говори за “постомдерен тероризам” или “супер тероризам”, зад кој псевдоним се крие стравот од употребата на оружја за масовно уништување, како што се биолошкото, хемиското и нуклеарното. Покрај нивната најчеста употреба во воени цели, веќе подолго време во стручната јавност се зборува за можностите за злоупотреба на конвенционалните познати средства за напад на терористите, како експлозивот или огненото оружје, во таа смисла што постојат многу начини на кои може да се пренесе биолошко или хемиско оружје, што би значело и зголемена можност за напад, поради зголемената можност за нивен слободен прекуграничен премин. Она што во голема мера допринесува за постоење недостатоци во теоретските истражувања, се бројните проблеми при соочувањето со биотероризмот на различни нивоа (истражување на технологијата која се применува, превенција и заштита од биотерористички напади, но несомнено и различните и неускладени национални политики во поглед на биотероризмот). Терористите станаа свесни дека масовното ширење страв, како нивна основна цел е непосредно поврзано со една од највисоките човекови премиси – животот и здравјето на луѓето, кое може да биде постигнато со масовно ширење заразни болести и вируси, кои би довеле до депресии и можни вонредни состојби, кои и те како ја загрозуваат националната и меѓународната безбедност. Исто така, развојот на биолошко – хемиското оружје е тежок, скоро и невозможен за следење, поради тоа што многу малку се разликува (технички и инструментално гледано) од лабораториското производство на вакцини за медицинска употреба. Од друга страна, производството на патоген е доста едноставно, бидејќи се потребни ситни инструменти, кои е лесно да се скријат и прошверцуваат, а исто така, и мало количество на патоген е доволно за да предизвика сериозни разорни ефекти и последици кај населението.