Charles V od Francuske

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Charles V. od Francuske)
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Charles V

Charles V
Charles V

Datum rođenja 21. januar 1338.
Mesto rođenja dvorac Vensan (Francuska)
Datum smrti 16. septembar 1380.
Mesto smrti dvorac Bote na Marni (kod Vensana) (Francuska)
Poreklo
Porodica

Charles V Mudri ili Karlo V(fr. Charles V de France, Charles le Sage, 13381380) bio je kralj Francuske iz dinastije Valoa od 1364. do 1380. Period njegove vlasti karakteriše povratak teritorija izgubljenih u prvoj fazi Stogodišnjeg rata. Postaje relativno rano regent, dok mu je otac Jean II bio u engleskom zarobljeništvu. Njegove pobede su naslednici olako anulirali.

Bitka kod Poatjea

[uredi | uredi kod]

U Bitci kod Poitiersa 1356. francuska vojska je teško poražena, a francuski kralj Jean II je zarobljen. Charles V Mudri je u toj bitci komandovao jednim bataljonom i rano se povukao iz bitke. Javnost Francuske je optuživala plemiće da su izdali kralja.

Skupština staleža ne odobrava novac Charlesu V

[uredi | uredi kod]

U oktobru 1356. Charles V Mudri saziva skupštinu staleža, da traži novce za obranu zemlje i mogući otkup kralja iz zarobljeništva. Skupština je bila ogorčena načinom na koji se vodi zemlja, pa organizuju jedno telo, na čelu koga je bio Etienne Marcel. Marcel zahteva ostavku 7 ministara, njihovu zamenu sa savetom od 28 članova, koji bi uključivali plemiće, sveštenstvo i buržoaziju. Osim toga zahteva oslobađanje Karla II od Navare, koji je bio jedan od pretendenata za tron, a koga je kralj Jean II zatočio. Charles V Mudri odbija te zahteve i raspušta skupštinu.

Devalvacija valute

[uredi | uredi kod]

Charles pokušava doći do novca devalvacijom valute. Međutim Etienne Marcel se suprotstavlja, pa je Charles prisiljen da prekine sa svojom akcijom. Ponovo saziva skupštinu staleža u februaru 1357. Da bi dobio pravo da podiže poreze Charles V Mudri potpisuje zahteve skupštine i pristaje da se formira kraljevski savet. Kad je vest o tome stigla do zarobljenog kralja, Jeana II proglašava ništavnim sve zahteve skupštine.

Charles V Mudri kreće od provincije do provincije, dobijajući podršku i na kraju ponovo ulazi u Pariz. Etienne Marcel okuplja oko sebe grupu trgovaca. Skupljaju 3.000 ljudi, koji marširaju do kraljevske palate i ubijaju dva Karlova generala. Ta akcija je udaljila Marcela od plemića. Kad se Marcel udružio sa žakerijom, tada je počeo gubiti i podršku u gradovima, tako da je ubijen 31. jula 1358. Charles V zauzima ponovo Pariz i obećava svima amnestiju, osim kolovođama.

Sporazum u Bretanji

[uredi | uredi kod]

Kralj Jean II je u zarobljeništvu potpisao sporazum 1359, po kome predaje većinu zapadne Francuske Englezima i pristaje na otplatu 4 miliona otkupnine. Charles V Mudri i Skupština staleža to odbijaju, pa Edward III ponovo napada Francusku. U pohodu dolazi čak do Pariza, ali Karlova strategija je bila da izbegava direktan veći sukob sa Englezima i da veruju u ojačana gradska utvrđenja. Edward III je harao po okolici, ali nije mogao dovesti Francuze do odlučne bitke. Zbog toga pristaje na novi sporazum.

Sporazum u Bretanji sklopljen je 8. maja 1360, a Francuska predaje Englezima trećinu zapadne Francuske, većinom u Akvitaniji i Gaskonji. Otkup za kralja je spušten na 3 miliona. Kralja su oslobodili u oktobru. Jean II je ponovo bio neefikasan vladar, a u zatočeništvo se vratio zbog viteške časti narušene zbog bega talaca iz engleskog zarobljeništva. Jean II umire u zarobljeništvu 1364. godine.

Kralj Francuske

[uredi | uredi kod]

Charles V Mudri postaje kralj 1364. Povratio je teritorije u Bretanji. Bretanjski komandant Bertrand du Guesclin prelazi u francusku vojsku i postaje jedan od najboljih francuskih generala.

Problem plaćeničkih bandi

[uredi | uredi kod]

Plaćeničke grupe su se otrgle kontroli u prethodnim periodima, uglavnom u razdobljima loših finansija. Plaćeničke grupe su postale razbojničke bande, koje su pljačkale, silovale, ubijale i palile najviše po severu Francuske. Plaćeničke grupe su postale opasnost pogotovo u doba mira. Oni su bili i jedan od razloga izbijanja žakerije.

Da bi ih se rešio Karlo V Mudri ih je najprije unajmio za pokušaj krstaškog pohoda u Mađarskoj. Onda ih šalje u Kastilju, da se bore pod vodstvom Bertrand du Guesclin. U Kastilji su Englezi i Francuzi podržavali dve suprotne strane u graćanskom ratu. U početku 1365. Bertrand du Guesclin postavlja francuskog pretendenta na presto. Potom u Kastilju dolazi Edward Crni Princ, pa Englezi pobeđuju u jednoj bitci 1367. i zarobljavaju Bertranda du Guesclina.

Charles V Mudri je uprkos porazu mogao biti zadovoljan, jer su mnogi plaćenici stradali u Kastilji, a Francuska se oslobodila razbojničkih bandi.

Rat se nastavlja

[uredi | uredi kod]
Charles V predaje Bertrandu du Guesclinu mač glavnog generala krune

Edward Crni Princ je počeo vladati sve više autokratski u Gaskonji. Njegov štićenik u Kastilji je stvorio ogromne dugove, tako da Edward Crni Princ povećava poreze u Gaskonji. Plemići iz Gaskonje traže zaštitu od Charlesa V Mudrog. Charles V nema pravo po sporazumu iz Bretanje da se meša u Gaskonju, ali on kao tobožnji suveren nad Gaskonjom poziva Edwarda Crnog Princa u Pariz da objasni svoje postupke. Kad to Crni Princ nije prihvatio, Charles V Mudri proglašava rat u maju 1369.

Charles V Mudri vraća većinu francuskih teritorija

[uredi | uredi kod]

Charles V se ponovo odlučuje za fabijansku strategiju izbegavanja velikog odlučnog sukoba. Umesto toga rat pretvara u niz sukoba gotovo gerilskog oblika, kojima iscrpljuje Engleze. Englezi nisu imali toliko vojnika da bi držali veliko područje, a Karlo odlučuje gde će napasti ili gde će zauzeti grad. Tako malo po malo osvaja grad za gradom.

Osim toga Francuzima pomaže i kastiljska mornarica. Kastilja je ponovo 1369. prešla u ruke francuskih saveznika zaslugom Bertranda du Guesclina. Težak udarac za Engleze je bolest Crnog Princa.

Bertrand du Guesclin pobeđuje Engleze u severnoj Francuskoj koristeći kombinaciju gerilskih metoda i podmićivanja. Do 1374. Charles V Mudri je povratio gotovo sve francuske teritorije sem Kalea i Akvitanije. Time je faktički poništio sporazum iz Bretanje. Pregovori iz 1374. propadaju zbog Karlova zahteva da Engleska prizna njegov suverenitet na celom teritoriju.

Velika zapadna šizma

[uredi | uredi kod]

Papa Gregor XI se bojao gubitka Papske države, pa odlučuje 1376. da vrati sedište papske vlasti u Rim. Avinjon je 70 godina bio sedište papa. Charles V Mudri pokušava da uveri papu da ostane u Francuskoj, ali ne uspeva.

Međutim papa umire brzo nakon te odluke u martu 1378, pa kardinali u Rimu biraju novog papu. Rimska svetina se bojala da će biti izabran Francuz za papu, jer su većina kardinala bili Francuzi zaslugom papa Francuza. Rimska svetina opkoljava Vatikan i vrši pritisak zahtevajući izbor Italijana. Novi papa je bio Italijan papa Urban VI.

Novi papa zamera se kardinalima smanjujući im mogućnost prihoda. Francuski kardinali napuštaju Rim i proglašavaju ništavnim izbor Urbana VI zbog pritiska rulje. Oni biraju svoga papu Klementa VII. Francuski kardinali traže podršku Charles V, što ovaj i prihvata i zabranjuje bilo kakvu poslušnost italijanskom papi. Pre te Charlesove odluke teološki fakultet pariskog univerziteta savetovao je Charlesa da ne donosi nagle odluke.

Taj period dvojstva papa zove se Zapadna šizma i trajao je oko 40 godina (13781417)

Prethodnik:
Jean II

Francuski kralj
(13641380)
Nasljednik:
Charles VI od Francuske

Linkovi

[uredi | uredi kod]