Karsten Isachsen

Karsten Isachsen tok examen artium ved Kristelig Gymnasium i 1962. Han studerte ved Menighetsfakultetet, blei cand. theol. frå Det teologiske kyrkjelydsfakultetet i 1969, og avla praktisk-teologisk eksamen ved Det praktisk-teologiske seminar ved Universitetet i Oslo i 1970.

I perioden 1962–1972 arbeidde han som frilansar i NRKs Barne- og ungdomsavdeling og var i samme tidsrom timelærar i norsk, etikk og kristendom ved ulike skolar i Oslo. Han vart ordinert til prest i Den norske kyrkja i 1970 og var hjelpeprest i Ullern menighet fram til utgangen av 1974. I 1975 kjøpte Isachsen fjellgarden Eivindsplass i Skurdalen ved Geilo, som etter kvart blitt utbygd til konferansesenter. Etter dette var han prest i Hol i Hallingdal frå 1975 og stiftskapellan i Tunsberg med virke i Hol kommune frå 1977–1985. Frå 1985 var han forfattar og foredragshaldar på heiltid. Han opptredde også som kabaretartist.

Frå debuten med Gjester som ikke vil gå i 1978 utga Isachsen eit mangfald av bøker, alle samlingar av relativt korte tekstar. Tekstane reflekterer i seg sjølv forfattarens ulike offentlege roller som prest, førelesar og komikar: Dei er kristen forkynning, hjelp til livsmeistring og humoristiske korttekstar. Den kristne forkynnaren er mest tydeleg i dei tidlege bøkene, medan dei seinare bøkene er meir allment orienterte.

Som kristen forkynnar var Isachsen heile tida opptatt av tilhøyrarar og lesarar i utkanten av den synlege kyrkja. Ein av tekstane i debutboka har talande nok tittelen Preken til deg som aldri går i kirken. Isachsens forkynning var kjenneteikna ved personlege eksempel, relativt enkle setningar og av ein sjelesørgjar-tone. Samanlikna med andre norske predikantar spelte sjølve preiketeksten og kyrkjeåret ei mindre rolle i preikene hans.

Sjølv om forma vart opplevd som forfriskande ny i dei første preikebøkene, var ikkje den intenderte bodskapen radikalt ulik tradisjonell luthersk forkynning. Tittelpreika i debutboka er til dømes ei påskepreike som nesten utelukkande handlar om synd. Isachsen naut stor respekt i store delar av det kyrkjelege landskapet. Solidaritetserklæringane han kom med til dei kristne homofile i løpet av 1990-åra vart difor verkekraftige.

Hjå Isachsen gjekk det personlege preget hand i hand med omfattande gjenbruk av forteljingar og eksempel henta frå eigne og andre sine tekstar. Isachsen skriv sjølv i innleiinga til ei av samlingane av fyndord, som han kalla «lyspunkter», at han har samla på «one-linere» og «kjappe replikker» frå gutedagane av. Desse fortetta setningane utgjorde eit viktig forråd for han som talar.

Isachsen debuterte som lærebokforfattar i 1997 med På leit: Kristendomsverk for 8. klasse, og i 1998 med eit tilsvarande verk for 9. klasse.

Isachsen blei utnemnd til riddar av første klasse av St. Olavs Orden i 2014.

• Gjester som ikke vil gå. Essays og prekener, 1978
• Fjellet som flyttet seg. Essays og prekener, 1979
• Som når et barn kommer hjem. Essays og prekener, 1981
• Vis meg ditt ansikt. Essays og prekener, 1982
• Det handler om å leve, 1986
• Ut av ensomheten, 1986
• Før vi går fra hverandre. Essays og prekener, 1987
• Sint, sant, sunt, 1991
• En slitesterk livsstil, 1994
• Et stort indre landskap, 1996
• Ro med gyldne årer, 1996
• 365 små lyspunkter, 1996
• Såkorn fra himmelen, 1997
• 365 nye lyspunkter, 1998
• Høydepunkter, 1999
• 366 funklende lyspunkter, 1999
• 365 glitrende lyspunkter, 2000
• Lyspunkter, 2003

• Den norske kyrkja
• predikant