ปกาเกอะญอ
หน้าตา
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
![]() ธงกะเหรี่ยง | |
![]() หญิงกะเหรี่ยงสะกอใส่ชุดพื้นเมือง | |
ประชากร | 2,600,000 |
---|---|
ภาษา | |
ภาษากะเหรี่ยงสะกอ | |
ศาสนา | |
เถรวาท, ศาสนาคริสต์, วิญญาณนิยม |
ปกาเกอะญอ (ပှၤကညီဖိ) หรือ กะเหรี่ยงสะกอ (စှီၤ) หรือ กะเหรี่ยงขาว[1] เป็นกลุ่มชาวกะเหรี่ยงที่มีวัฒนธรรมประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ พื้นที่แถบลุ่มน้ำต่าง ๆ บริเวณเทือกเขาตะนาวศรี เขตชายแดนไทย-พม่า[2] มีหลักฐานการอยู่อาศัยมานาน เป็นชนเผ่าดั้งเดิมที่อยู่อย่างกระจัดกระจายมานานกว่า 100–200 ปี[3] เช่น บริเวณลุ่มแม่น้ำวาง อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่
วัฒนธรรม[แก้]
- "เดปอทู่" พิธีกรรมการเกิดของชาวปกาเกอะญอ เมื่อใดที่มีเด็กเกิด ผู้เป็นพ่อตัดสายสะดือ (ဒ့; เด) ใส่กระบอกไม้ไผ่ไปติดไว้ตามต้นไม้ที่มีลำต้นตรงนิ่ง โดย 3 วันหลังจากผูกเสร็จแล้ว จะมีพิธีการปาสายสะดือให้ตกลงมา และห้ามตัดต้นไม้นั้น มิฉะนั้นจะเกิดเรื่องไม่เป็นสิริมงคลกับเจ้าของสะดือ[4]
- การแต่งงาน ผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายไปสู่ขอผู้ชาย มีการฆ่าหมูแล้วนำครึ่งตัวส่วนหัว จำนวน 4 ตัว ไปผูกติดกับต้นเสาโรงทำพิธีกรรมทั้ง 4 ด้าน จะแห่เจ้าบ่าวไปทำพิธีที่บ้านเจ้าสาว พอเสร็จพิธีก็แห่กลับมากินข้าวที่บ้านเจ้าบ่าวอีกรอบ [5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Sir George Scott (1922). "Among the Hill Tribes of Burma – An Ethnological Thicket". National Geographic Magazine. p. 293. ISSN 1044-6613. OCLC 1643684.
- ↑ Yumnam, Jiten (11 November 2018). "The Karen people's pursuit for survival in Northern Thailand". E-Pao. สืบค้นเมื่อ 4 February 2021.
- ↑ "ชุมชนชาวไทยภูเขาห้วยสัตว์ใหญ่". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-20. สืบค้นเมื่อ 2007-08-25.
- ↑ "ป่าสะดือ". กลไกการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารความหลากหลายทางชีวภาพ กรมป่าไม้. Forest Biodiversity Division. 12 October 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-14. สืบค้นเมื่อ 2016-10-28.
- ↑ "ท้องถิ่นวิจัย – สู่วิถีดอย…กับการเรียนรู้วิถีชีวิต วัฒนธรรมพี่น้องชนเผ่าปกาเกอะญอ". 23 April 2006. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-28. สืบค้นเมื่อ 2007-08-25.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Anu
- Anun
- Asho
- Awa Khami
- Bre (Ka-Yaw)
- ชิน
- Dai (Yindu)
- Dim
- Eik-swair
- Gunte (Lyente)
- Guite
- Haulngo
- Ka-Lin-Kaw (Lushay)
- Kaung Saing Chin
- Kaungso
- Kebar
- Khawno
- Kwangli (Sim)
- Kwelshin
- Kwe Myi
- ชินเมืองฮะคา
- Laizao
- Lawhtu
- Laymyo
- ลินบู
- Lushei (Lushay)
- Lyente
- Magun
- Malin
- Maramagyi
- Matu
- กระแซ
- Mgan
- Mi-er
- นาคา
- Ngorn
- Oo-Pu
- Panun
- Rongtu
- Saing Zan
- Saline
- Sentang
- Tanghkul
- Tapong
- Tay-Zan
- สะโด
- Tiddim (Hai-Dim)
- ตอร์
- Wakim (Mro)
- Yin Gog
- Za-How
- Zahnyet (Zanniet)
- Zizan
- Zou
- โซเป
- Zotung