กองทุนบริหารความเสี่ยง

กองทุนบริหารความเสี่ยง หรือ กองทุนรวมเพื่อความเสี่ยง หรือ เฮดจ์ฟันด์ (hedge fund) เป็นกองทุนที่รวบรวมเงินจากผู้ลงทุนที่ไม่เปิดเผย ซึ่งพร้อมที่ให้นำไปบริหาร โดยยอมรับข้อเท็จจริงที่ว่า การลงทุนซึ่งทำกำไรได้สูงสุดในระยะเวลาน้อยที่สุดมักจะมีความเสี่ยงสูงเสมอ ส่วนใหญ่ใช้กลยุทธ์ใหม่ๆ ในการบริหารจัดการโดยไม่ได้จำกัดการลงทุนเพียงในทรัพย์สินกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น หุ้น หรือพันธบัตร แต่จะผสมผสานการลงทุนในสินทรัพย์หลายๆ อย่าง โดยเป้าหมายหลักของเฮดจ์ฟันด์คือการบริหารการลงทุนเพื่อให้สามารถสร้างกำไรได้ไม่ว่าจะอยู่ในตลาด Bullish หรือ Bearish ซึ่งกลยุทธ์ในการลงทุนก็จำเป็นต้องปรับตามความผันผวนของตลาด

ในปี พ.ศ. 2492 อัลเฟรด วินสโลว์ โจนส์ ได้ก่อตั้งกองทุนเฮดจ์ฟันด์ขึ้น โดยตั้งใจที่จะป้องกันความเสี่ยงจากตลาดบางส่วน ด้วยการขายหุ้นกลุ่มหนึ่งที่ยืมมา และซื้อหุ้นอีกกลุ่มหนึ่ง (หรือเรียกว่า long-short) และต่อมาในปัจจุบันกองทุนประเภทนี้ขยายขอบเขตการลงทุนไปกว้างขวางมากขึ้นกว่าเดิมมาก เฮดจ์ฟันด์ จึงหมายถึงกองทุนใดๆ ที่ไม่ได้จดทะเบียนกับหน่วยงานที่ดูแลกำกับ ซึ่งเทียบเท่ากับสำนักงานกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก.ล.ต.) ของไทย

เฮดจ์ฟันด์ไม่จำเป็นต้องขึ้นทะเบียน ถ้านักลงทุนแต่ละรายที่มีมูลค่าสุทธิของการลงทุนอย่างน้อย 1 ล้านดอลลาร์ หรือมีรายได้เฉลี่ยต่อปีในครัวเรือนมากกว่า 300,000 ดอลลาร์ขึ้นไป ต่อเนื่องกันเป็นเวลา 2 ปี

ยุทธศาสตร์

เศรษฐกิจมหภาคโลก

ฮิจ-ฟันด์ที่ใช้ยุทธศาสตร์การลงทุนแบบมาโครโลกเอาชนะตำแหน่งที่สำคัญในตลาดหุ้น, หุ้นเงินทุนหรือตลาดสกุลเงินในรอบของเหตุการณ์เศรษฐกิจมหภาคโลกเพื่อสร้างผลตอบแทนที่ปรับความเสี่ยง ผู้จัดการของฟันด์แบบมาโครโลกใช้การวิเคราะห์เศรษฐกิจมหภาค ("ภาพรวม") ที่จะตรวจสอบโอกาสการลงทุนที่คาดว่าจะสร้างกำไรจากการเปลี่ยนแปลงราคาที่คาดการณ์ไว้

ทิศทาง

ยุทธศาสตร์การลงทุนแบบทิศทางใช้การขยับของตลาด, แนวโน้มหรือการไม่สอดคล้องในการเลือกหุ้นใหม่ลงท่านต่างๆ สามารถใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์หรือผู้จัดการกองทุนจะเป็นผู้ตัดสินใจและเบิกบานการลงทุน ประเภทยุทธศาสตร์นี้มีแนวโน้มต้องเผชิญกับการแกว่งไหวของตลาดโดยรวมมากกว่ายุทธศาสตร์ที่ยุทธศาสตร์นโยบายตลาด

การจัดการกับเหตุการณ์

ยุทธศาสตร์ที่อาศัยเหตุการณ์มีความสัมพันธ์กับสถานการณ์ที่ความเสี่ยงและความเป็นไปได้สำหรับการลงทุนขึ้นอยู่กับเหตุการณ์. ยุทธศาสตร์การลงทุนที่ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ค้นหาโอกาสการลงทุนในเหตุการณ์การทำธุรกรรมภายในองค์กร เช่น การรวมกลุ่ม, การซื้อขาย, การลดลง, การนิติบัตรและการขายทรัพย์สิน ผู้จัดการที่ใช้ยุทธศาสตร์นี้ทำกำไรจากการไม่สอดคล้องกับการประเมินราคาในตลาดก่อนหรือหลังเหตุการณ์และลงทุนตามการขยับของหนังสือราคาหรือหนังสือราคาที่เกี่ยวข้อง นักลงทุนระดับสถาบันขนาดใหญ่ เช่น ฮิจ-ฟันด์, มีโอกาสจะปฏิบัติตามยุทธศาสตร์การลงทุนที่อาศัยเหตุการณ์มากกว่านักลงทุนในหุ้นแบบดั้งเดิม เนื่องจากพวกเขารู้จักและมีทรัพยากรที่จะวิเคราะห์เหตุการณ์ทางธุรกิจเพื่อตรวจสอบโอกาสการลงทุน