Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
ข้ามไปเนื้อหา

ฟุตบอลลีกคัพ 2001 นัดชิงชนะเลิศ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟุตบอลลีกคัพ 2001 นัดชิงชนะเลิศ
รายการฟุตบอลลีกคัพ ฤดูกาล 2000–01
หลังต่อเวลาพิเศษ
ลิเวอร์พูลชนะการยิงลูกโทษ 5–4
วันที่25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001
สนามมิลเลนเนียมสเตเดียม, คาร์ดิฟฟ์
ผู้เล่นยอดเยี่ยม
ประจำนัด
ร็อบบี ฟาวเลอร์[1] (ลิเวอร์พูล)
ผู้ตัดสินDavid Elleray (Harrow)[2]
ผู้ชม73,500 คน
2000
2002

ฟุตบอลลีกคัพ 2001 นัดชิงชนะเลิศ เป็นการแข่งขันระหว่างลิเวอร์พูลกับเบอร์มิงแฮมซิตี เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001 ที่มิลเลนเนียมสเตเดียมในคาร์ดิฟฟ์ และเป็นนัดชิงชนะเลิศของฟุตบอลลีกคัพ ฤดูกาล 2000–01 ฤดูกาลที่ 41 ของฟุตบอลลีกคัพ ซึ่งเป็นการแข่งขันของ 92 สโมสรจากพรีเมียร์ลีกและฟุตบอลลีก ลิเวอร์พูลเคยเข้าชิงมาแล้ว 8 ครั้ง (ชนะ 6 แพ้ 2) ส่วนเบอร์มิงแฮมเป็นการเข้าชิงครั้งที่สอง โดยครั้งก่อนหน้านี้เป็นการเอาชนะแอสตันวิลลาในนัดชิงชนะเลิศ 1963

เบอร์มิงแฮมอยู่ในฟุตบอลลีก จึงต้องลงแข่งก่อนหน้าลิเวอร์พูล 2 รอบ ดังนั้นเบอร์มิงแฮมจึงลงแข่งขันไป 6 รอบ ส่วนลิเวอร์พูลลงแข่งไป 4 รอบ โดยในแต่ละรอบของลิเวอร์พูล พวกเขาชนะ 3 ลูกขึ้นไป ยกเว้นรอบที่สามที่ชนะเชลซี 2–1

ลิเวอร์พูล เป็นฝ่ายชนะการยิงลูกโทษ 5–4 หลังจากที่เสมอกันในช่วงต่อเวลาพิเศษ 30 นาที[2] จึงเป็นถ้วยรางวัลแรกของลิเวอร์พูลในรอบ 6 ปี หลังจากที่ชนะเลิศฟุตบอลลีกคัพ 1995

นอกจากลีกคัพแล้ว พวกเขายังคว้าแชมป์เอฟเอคัพและยูฟ่าคัพ จึงนับว่าเป็นเทรเบิลแชมป์

เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ

[แก้]

ลิเวอร์พูล

[แก้]
รอบที่ พบกับ สกอร์
3 เชลซี (เหย้า) 2–1 (หลังต่อเวลาพิเศษ)
4 สโตกซิตี (เยือน) 8–0
ก่อนรองชนะเลิศ ฟูลัม (เหย้า) 3–0
รองชนะเลิศ คริสตัลพาเลซ (เยือน) 1–2
คริสตัลพาเลซ (เหย้า) 5–0

เบอร์มิงแฮมซิตี

[แก้]
รอบที่ พบกับ สกอร์
1 เซาเทนด์ยูไนเต็ด (เยือน) 5–0
เซาเทนด์ยูไนเต็ด (เหย้า) 0–0
2 วีคอมบ์วอนเดอเรอส์ (เยือน) 4–3
วีคอมบ์วอนเดอเรอส์ (เหย้า) 1–0
3 ทอตนัมฮอตสเปอร์ (เยือน) 3–1
4 นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (เหย้า) 2–1
ก่อนรองชนะเลิศ เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ (เหย้า) 2–0
รองชนะเลิศ อิปสวิชทาวน์ (เยือน) 1–0
อิปสวิชทาวน์ (เหย้า) 4–1

การแข่งขัน

[แก้]
ลิเวอร์พูล
เบอร์มิงแฮมซิตี
GK 1 เนเธอร์แลนด์ Sander Westerveld
RB 6 เยอรมนี Markus Babbel
CB 2 สวิตเซอร์แลนด์ Stéphane Henchoz โดนใบเหลือง ใน 109th นาที 109'
CB 12 ฟินแลนด์ ซามี ฮูเปีย
LB 23 อังกฤษ เจมี คาร์เรเกอร์
RM 17 อังกฤษ สตีเวน เจอร์ราร์ด Substituted off in the 78th นาที 78'
CM 16 เยอรมนี Dietmar Hamann โดนใบเหลือง ใน 108th นาที 108'
CM 25 โครเอเชีย Igor Bišćan Substituted off in the 96th นาที 96'
LM 7 เช็กเกีย Vladimír Šmicer Substituted off in the 83rd นาที 83'
CF 8 อังกฤษ Emile Heskey
CF 9 อังกฤษ ร็อบบี ฟาวเลอร์ (c)
ตัวสำรอง:
GK 19 ฝรั่งเศส Pegguy Arphexad
DF 3 เยอรมนี Christian Ziege Substituted on in the 96th minute 96'
MF 20 อังกฤษ Nick Barmby Substituted on in the 83rd minute 83'
MF 21 สกอตแลนด์ Gary McAllister Substituted on in the 78th minute 78'
FW 10 อังกฤษ ไมเคิล โอเวน
ผุ้จัดการทีม:
ฝรั่งเศส Gérard Houllier
GK 1 อังกฤษ Ian Bennett
RB 2 อังกฤษ Nicky Eaden
CB 5 อังกฤษ Darren Purse
CB 17 จาเมกา Michael Johnson
LB 3 อังกฤษ Martin Grainger
RM 7 ไอร์แลนด์เหนือ Jon McCarthy
CM 32 ไอร์แลนด์เหนือ Danny Sonner Substituted off in the 71st นาที 71'
CM 12 อังกฤษ Martin O'Connor
LM 11 ออสเตรเลีย Stan Lazaridis
CF 9 อังกฤษ Geoff Horsfield Substituted off in the 80th นาที 80'
CF 24 ไนจีเรีย Dele Adebola Substituted off in the 45th นาที 45'
ตัวสำรอง:
GK 13 อังกฤษ Kevin Poole
DF 6 อังกฤษ David Holdsworth
MF 10 อังกฤษ Bryan Hughes Substituted on in the 71st minute 71'
FW 8 บราซิล Marcelo Substituted on in the 80th minute 80'
FW 19 อังกฤษ Andrew Johnson Substituted on in the 45th minute 45'
ผู้จัดการทีม:
อังกฤษ Trevor Francis

ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด
ร็อบบี ฟาวเลอร์ (ลิเวอร์พูล)[1]

คณะกรรมการตัดสิน[3]

กติกา

  • แข่งในเวลาปกติ 90 นาที
  • ถ้าเสมอ ต่อเวลาพิเศษอีก 30 นาที
  • ถ้ายังคงเสมอ ให้ตัดสินด้วยการยิงลูกโทษ
  • ส่งชื่อตัวสำรองได้ 5 คน
  • เปลี่ยนตัวสำรองได้มากที่สุด 3 คน

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Haylett, Trevor (2001). Worthington Cup Final: Official Matchday Programme. Preston: The Football League. ISBN 1-903381-09-6.

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Alan Hardaker Trophy Winners". The Football League. 26 February 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2012. สืบค้นเมื่อ 8 May 2012.
  2. 2.0 2.1 2.2 "Blues shot down as Liverpool lift cup". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 25 February 2001. สืบค้นเมื่อ 8 May 2012.
  3. Haylett 2001, p. 43.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]