ucu

Ayrıca bakınız: üçü

Türkçe

Ad

ucu (belirtme hâli ucunu, çoğulu ucular)

[1] (halk ağzı) yankesici, usta hırsız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): uˈd͡ʒu, (çoğulu) ud͡ʒuˈlaɾ
• Heceleme: u‧cu

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ucu" maddesi

Çeviriler

çeviriler

Ad

ucu

[1] uç (ad) sözcüğünün çekimi:

1. 1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Söyleniş

• IPA^(anahtar): uˈd͡ʒu
• Heceleme: u‧cu