irdelemek

Türkçe

Köken

irdeleme + -k

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /iɾ.de.ɫe.ˈmec/
• Heceleme: ir‧de‧le‧mek

Eylem

irdelemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi irdeler)

1. Bir konunun incelenmesi ve eleştirilmesi gereken bütün yönlerini birer birer incelemek

Eş anlamlılar

• araştırmak, tetkik ve tetebbu etmek, mütalaa etmek

Zıt anlamlılar

• irdelememek

Türetilmiş kavramlar

• irdelenmek, irdeletmek, irdeleyebilmek, irdeleyivermek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "irdelemek" maddesi