Pierre-Joseph Proudhon
Pierre-Joseph Proudhon (15-yanvar 1809-yil, Bezanson — 1865-yil 19-yanvar, Parij) — fransuz sotsialista, anarxizm nazariyotchisi. Proudhon kommunizm dushmani boʻlgan, jamiyatni inqilobiy qayta qurish nazariyasiga qarshi chiqqan. Kommunizm gʻoyasini u "bemaʼni gʻoya", "davlatni ulugʻlash", "yovuzlik va istib-dod jamiyati", "qashshoklik dini", "qashshoklik falsa-fasi" deb bilgan. Proudhoning 2 jildli "Iqtisodiy ziddiyatlar tizimi yoki Qashshoqlik falsa-fasi" kitobi Marksning unga javob tar-zida yozgan "Falsafa qashshoqligi" asari (1847) tufayli mashhur boʻlib ketgan. Proudhon sinflarning iqtisodiy hamkorligi loyihasini va "davlatni yoʻqotish" toʻgʻrisidagi oʻz nazariyasini ilgari surgan. "Mulkka egalik nima?" asari (1840)da bu savolga "Mulkka egalik — oʻgʻirlikdir" deb javob bergan[1].
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Prudon 1809-yil 15-yanvarda Fransiyaning Bezanson shahrida, Batant chekkasidagi Rue du Petit Batant 23-uyida tug‘ilgan[2]. Uning otasi Klod-Fransua Prudon pivo ishlab chiqaruvchi va kuperchi bo‘lib ishlagan, asli Shveytsariya bilan chegaradosh Chasnans qishlog‘idan edi. Uning onasi Ketrin Simonin Kordirondan edi[2]. Klod-Fransua va Ketrinning beshta o'g'li bor edi, ulardan ikkitasi juda yoshligida vafot etdi. Prudonning akalari Jan-Eten va Klod mos ravishda 1811-1816-yillarda tug'ilgan va ikkalasi ham Prudon bilan juda yaqin munosabatda bo'lgan[3]. Bolaligida u asosan oilaviy tavernada ishlagan, asosiy qishloq xo'jaligi ishlarida yordam bergan va qishloqda ochiq havoda o'ynagan. Prudon bolaligida hech qanday rasmiy ta'lim olmagan bo'lsa-da, uni onasi o'qishni o'rgatgan va uch yoshida unga so'zlarni yozishni o'rgatgan. Prudon 10 yoshga to‘lgunga qadar o‘qigan kitoblari bu Injillar va To‘rt aka-uka Aymon va ba’zi mahalliy almanaxlar edi. 1820-yilda Prudonning onasi uni Bezansondagi shahar kollejiga o‘qishga kiritishga harakat qila boshladi. Oila o'qish uchun juda kambag'al edi, lekin Klod-Fransua sobiq ish beruvchilaridan birining yordami bilan u har yili 120 frankni ushlab turadigan stipendiya olishga muvaffaq bo'ldi. Prudon maktabga borish uchun kitob yoki poyabzal kabi oddiy narsalarni sotib olishga qodir emas edi, bu unga katta qiyinchiliklar tug'dirdi va ko'pincha uni badavlat sinfdoshlari tomonidan nafratlantirdi. Shunga qaramay, Prudon o'rganishga kuchli iroda ko'rsatdi va ko'p vaqtini maktab kutubxonasida to'plangan kitoblar bilan o'tkazdi, darsdan tashqari bo'sh vaqtlarida turli mavzularni o'rgandi[4]. 1827-yilda Prudon Batantdagi Bellevaux uyidagi bosmaxonada shogirdlik faoliyatini boshladi. Keyingi yil Pasxa kuni u Besansondagi maktabdoshlaridan biri Antuan Gotyening oilasiga tegishli bo'lgan matbuotga o'tdi[5]. Bezanson oʻsha davrda diniy tafakkurning muhim markazi boʻlgan va Gotyeda chop etilgan asarlarning aksariyati cherkoviy asarlar edi. O'z faoliyati davomida Prudon har kuni bu nasroniy adabiyotini o'qish uchun soatlab o'tkazdi va o'zining ko'p yillik diniy e'tiqodlarini shubha ostiga qo'ydi, natijada u nasroniylikni butunlay rad etishga olib keld[6]. O'zining "Mulk nima?" nomli birinchi kitobida u o'zining diniy sayohati protestantizmdan boshlanib, neo-xristian bo'lish bilan yakunlanganini ochib berdi[7][8]. Yillar davomida Prudon matbuot, tekshirish nashrlari uchun tuzatuvchi darajasiga ko'tarildi. 1829-yilga kelib u diniy nazariyadan ko'ra ijtimoiy masalalarga qiziqib qoldi. Bu davrda uning Charlz Furye bilan uchrashishi alohida ahamiyatga ega bo'lib, u 1829-yilda Gotierga o'zining "Le Nouveau Monde Industriel et Sociétaire" asarini nashr etish uchun mijoz sifatida kelgan. Prudon kitobning chop etilishiga rahbarlik qildi, bu unga Furye bilan turli ijtimoiy va falsafiy masalalar haqida suhbatlashish uchun keng imkoniyat yaratdi. Bu munozaralar Prudonda kuchli taassurot qoldirdi va unga butun umri davomida ta’sir o‘tkazdi[9]. Aynan shu davrda Prudon oʻzining eng yaqin doʻstliklaridan birini Gyustav Fallot ismli Montebeliardlik olim boʻlib, badavlat frantsuz sanoatchilari oilasidan chiqqan edi. Prudonning lotincha qo‘lyozmalaridan biriga tuzatish kiritganidan ta’sirlangan Fallot o‘zi bilan do‘st bo‘lishga intiladi va tez orada ular muntazam ravishda kechki paytlarini Mishel de Montaigne, Fransua Rabelais, Jan-Jacques tomonidan frantsuz adabiyotini muhokama qilishda o‘tkazishardi. Russo, Volter, Deni Didro va boshqa ko'plab mualliflar, Prudon o'zining ilohiyot o'qishlari davomida ular bilan tanishmagan[10].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
- ↑ 2,0 2,1 Woodcock 1972, s. 1.
- ↑ Woodcock 1972, s. 3.
- ↑ Woodcock 1972, ss. 5–6.
- ↑ Woodcock 1972, s. 9.
- ↑ Woodcock 1972, ss. 11–12.
- ↑ Proudhon, P.J.. What Is Property?, 2022 — 446 bet.
- ↑ Perkins, M.A.. Christendom and European Identity: The Legacy of a Grand Narrative since 1789, Religion and Society. De Gruyter, 2015 — 86 bet. ISBN 978-3-11-091461-0.
- ↑ Woodcock 1972, s. 13.
- ↑ Woodcock 1972, ss. 14–15.