fath
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fath
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – ochish, ochilish; egallash, zabt etish; gʻalaba;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Oʻziga boʻysundirish, zabt etish, egallash; bosib olish. Fath qilmoq (etmoq). ◆ Mahmud Gʻaznaviy Ray shahrini bosib olib, uni oʻgʻli Masʼudga sovgʻa qildi-yu, Hamadon, Isfahon shaharlarini fath etishni uning zimmasiga yukladi O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“ ◆ Qalʼalar fath etdik yer, koʻk va suvda, Oʻlimni ham yengib olsaydik omon Mirtemir.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФАТҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Osetincha: Уæлахез
Ruscha ru
fath
книжн. завоевание, покорение, захват (страны); ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq завоёвывать, покорять; побеждать; ◆ ~ keltiruvchi победоносный, приносящий победу.