Sinema, Tiyatro, Resim

Definitions of art are on about sociality in recent years .This also allows art to be studied as an interdisciplinary subject. The study focuses on the communicative dimension of art. Because the artist expresses emotions with a visual language. This study painter Prof. Dr Mehmet BAŞBUĞ’s work focuses on the CentralAsian narrative. For this reason, analyzed by Barthes’ semantics through semantics method, It has been solved communicative codes’the artists. The artist is acting on mental information whit background while revealing his work. Prof.Dr. Mehmet BAŞBUĞ’s works have been detected. Works are identified that Central Asia stories meaning with traditional and cultural codes.

İnsan kişiliği, geçmişten günümüze araştırmacıların merakını canlı tutan bir konu olmuştur. Kişilikle alakalı farklı görüş ve teoriler öne sürülmüş, her biri kişiliği kendi bakış açısıyla irdeleyip yorumlayan pek çok kuram ortaya çıkmıştır. Söz konusu kuramlardan Hans Eysenck’in Biyoloji Temelli Faktör Analitik Ayırıcı Özellik Kuramı ile Andy Warhol’un kişiliğini tanımlamak bu çalışmanın amacıdır. Newyork’ta ünlü bir illüstratör olana dek Andrew Warhola ismiyle tanınan Andy Warhol, yaşadığı dönemin sosyal, ekonomik, kültürel yapılarından etkilenmiş ve bu yapıları etkilemiş; aynı zamanda film yapımcılığından yazarlığa, tasarımcılıktan ressamlığa birçok sahada verdiği eserler, eserlerde işlediği tema, kullandığı kendine özgü yöntem, teknik ve eserleri aracılığıyla endüstri ve beraberinde oluşan tüketim toplumuna getirdiği alaycı, ironik ve eleştirel yorumlarla adından sıkça söz ettirmiş bir sanat insanıdır. Warhol, öz olarak “Sanat herkes için aynıdır.” şeklinde bir düşünceye sahip olup bu düşünceyi eserlerine de yansıtmış, sanat ile halk arasındaki mesafeyi ortadan kaldırmak istemiştir. Bunların yanında kaza, suikast, intihar, ölüm gibi yıkıcı temaları önemsizleştirmek için eserlerine taşımış, kapitalist üretime tepki koymak adına pek çok insana göre sanat eseri olamayacak nesneleri, metalaştırmaya eleştiri adına dönemin popüler isimlerini, ünlü ressamların tablolarını teknik anlamda seri üretime sokmuş, hatta Leonardo Da Vinci, Sandro Botticelli, Raphael gibi ünlü isimlerin Mona Lisa, Son Akşam Yemeği, Venüs’ün Doğuşu, Sistine Madonna ve benzeri tablolarına yaptığı göndermeler ile sanat tarihinin yüceltilmiş mitlerini dahi alaycı bir tavırla sıradanlaştırmaya çalışmıştır. Böylesi bir sanat insanının kişiliğini oluşturan dinamiklerin araştırılması çabasıyla çalışma kapsamında, nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılarak otobiyografi ve biyografisinden yapılan çıkarımlarla Warhol’un kişilik tanımı yapılmıştır.
Warhol’un kişilik özelliklerinden hareketle Hans Eysenck’in kuramındaki içe dönüklük – dışadönüklük, nevrotizm – duygusal kararlılık ve psikotizm – süperego gücü uçlarındaki konumu yönüyle irdelenmesi çalışmanın Bulgular ve Yorum bölümünü oluşturmuştur. Bulgular ışığında Warhol’un kişilik tanımının yapılmasıyla çalışma sonlandırılmıştır. Bu çalışma, sunduğu yöntemle gelecekte tek tek sanatçıların kişilik tanımının yapılmasıyla ait oldukları grupların karakteristik özelliklerine dönük tümevarımlar yapmaya imkan sağlama potansiyeli bakımından önem taşımaktadır.

ÖZET Film, bahçede bankta oturmakta olan genç bir adam Francis'in (Friedrich Feher), yanında oturana bir öykü anlatacağını söylemesi ile başlar. Genç adam küçük bir kasabada yaşamakta, yakın arkadaşı Alan'la (Hans Heinrich von Twardowski) birlikte Jane'in (Lil Dagover) sevgisini kazanmaya çalışmaktadır. Bir gün kasabada bir panayır kurulur ve Caligari (Werner Krauss) adında bir adam gösteriler yapmaya başlar. Caligari, Cesare'yi (Conrad Veidt) uyutmakta ve onun seyircilerin sorularını yanıtlamasını sağlamaktadır. Caligari belediyeye gittiğinde bir memur ona kötü davranır ve aynı günde bu memur ölü olarak bulunur. Sonraki gün aynı gösteriyi izleyenler arasında yukarıda sözünü ettiğimiz iki arkadaş da yer alır. Alan Cesare'a daha ne kadar yaşayacağı sorusunu sorar, aldığı yanıt ise "şafağa kadar"dır. Ertesi gün Francis arkadaşının öldürüldüğü haberini alır. Cinayet sahnesi perdeye, duvara düşen gölgeler aracılığı ile yansıtılırken izleyici katilin kim olduğunu tanımlayamaz. Caligari'den kuşkulanan Francis, Jane'in babasını araştırma yapmaya ikna ederek Caligari'nin karavanına götürür. Bu sırada polis, katilin yakalandığı haberini verir ancak olayların faili yakalanan genç adam değildir. Francis yeniden Caligari'yi izlemeye başlar ve bir gece pencereden içeriye baktığında onu, yani bir sandığın içinde yatmakta olan Cesare'ı görür. Ancak o sırada gerçek Cesare elinde bıçağıyla Jane'in odasına girmiştir. Kızın güzelliğinden etkilenen Cesare, Jane'i öldüremez, kızın bayılmasından yararlanarak kızı kaçırır. Ev halkının da Cesare'ın peşine düşmesiyle birlikte bir kovalamaca başlar. Sonunda Cesare yorgunluktan bitkin bir şekilde yere yıkılıp ölür ve Jane kurtulur. Francis ve kovalamacaya katılanlar yeniden Caligari'nin karavanına gittiklerinde yerde yatanın bir kukla olduğunu anlarlar, bu arada Caligari kaçmayı başarır. Caligari'nin peşine yeniden düşen Francis bir akıl hastanesine ulaşır. Buradaki görevlilere Caligari hakkındaki düşüncelerini açıklar, gece de gizlice odasındaki belgeleri inceler. Hastane yöneticisinin notları, onun hastalarını hipnotize ettiğini de ortaya koyduğundan, Caligari yakalanarak üzerine bir deli gömleği giydirilir ve odaya kapatılır. Burada, filmin başındaki mekâna dönülür, kamera bahçedeki insanları teker teker gösterir. Jane ve Cesare akıl hastası, Caligari ise başhekimdir. Onu gören genç adam üzerine saldırır fakat yakalanır ve beyaz bir gömlek giydirilerek aynı odaya kapatılır. O da bir hastadır. Doktor gözlüğünü takarak kameraya doğru bakar, sanki Caligari olmuş gibi yüzünde aynı sinsi ifade vardır. Film içerik özellikleriyle incelendiğinde; dönemin ruh hali, kostüm, oyunculuk, ışık, renk, makyaj, kamera açısı, yüksek kontrastlı gölgeler ve aynalar ön plana çıkmaktadır. Sahneler genellikle stüdyoda çekilmiştir. Dış çekimler yok denecek kadar azdır. Dr. Caligari'nin Muayenehanesi, kara filmin de başlangıcı sayılmaktadır. Dışavurumcu Alman filmlerinin en temel özelliği-sinema araştırmacılarının dediği gibi-Alman halkının bastırılmış duygularıdır. Filmler, dünyaya yabancılaşan insanı, çirkinlikleri, kötülükleri, psikolojik yıkımları, otoriteyi ve baskıyı işlemiştir. Dışavurumcu Alman sineması, psikolojik yıkımın etkisi ile ne yapacaklarını bilmeyen halkın dışa vurduğu duygularının perdeye yansımasıdır. Filmlerde az sayıda karakterle kadercilik, içe kapalılık ve karamsarlık başarıyla anlatılmıştır. Büyük alanlara rağmen detayları minimize etmek, obje hatlarını keskin bir şekilde göstermek, gölgelerden yararlanmak, filmin Dışavurumculuğa yaklaştığı noktalardır. Öte yandan Caligari bir bakıma zalimliğin ve endişenin, düşün ve gerçeğin karışımı, akıma ait bir ruh halini temsil etmektedir.

In this article, the relationship between the theater
and the plastic arts is studied and tried to be
expressed with examples of how they interact with
each other. It is known that the first and important
performances of the theater are very influential on
artists who are interested in plastic arts.
Considering how technical developments in the
field of theater are influential in other art branches,
the artists who are interested in plastic arts have
been presented with examples of how they have
benefited from these technical developments in
their art practices. Especially important artists of
some artistic trends are not hesitant to integrate the
technological excellence of this field with their
works. At the same time, by comparing the
overlapping common value structures in the field of
theater and plastic arts, how these areas, which are
perceived as different disciplines, have been
intertwined in contemporary art approaches has
been discussed.

Drama Dersi Notları

a. Temel Kavramlar ve Özellikleri
        Dramanın Özellik ve Etkileri/Faydaları
        Dramanın Ögeleri
        Dramatik Etkinliklerde Kullanılan Araç-Gereçler
7. Özelliklerine Göre Sanatın Bölümleri:
A- Görsel (Plastik) Sanatlar
Resim, Heykel, Mimarî
B- Sesle ilgili (Fonetik/İşitsel) Sanatlar
Müzik, Opera
C- Hareketle ilgili (Ritmik) Sanatlar
Bale, Dans
D- Gösteri (Sahne) Sanatları
Tiyatro, Opera
E- Yazınsal (Edebi) Sanatlar
Roman, şiir, öykü
F- Tasarım Sanatı

b. Dramanın Uygulama Basamakları

cinema and tv terminology (English-Turkish)

This is not a complete collection of all film-making terms, because so many of them are too obscure or technical to be included. However, this listing should provide enough background for a majority of the important terms, and prompt the reader to research them further. When discussing film and the creative craft of film-making, many of these terms are used to describe the complicated and expensive process or task of making movies - from conception to finished product.

Klasik dönemde yazılan oyunların en önemlilerinden birisi Pierre Corneille’in kaleme aldığı Le Cid oyunudur. Bu oyun, dönemin en önemli oyunlarından biri kabul edilmesine rağmen, pek çok klasik tiyatro kuralına uymayarak “aykırı” bir pozisyonda yer alır. Yazıldığı dönemde de oyunun değerlendirilmesi ve sahnelenmesi pek çok tartışmayı beraberinde getirmiştir.

Eski toplumda Epos’tan Drama’ya geçiş, sadece yazınsal düzeyinde gerçekleşen an-latısal bir dönüşüm olmanın ötesinde, Yunan toplumunun sosyo-ekonomik yapısındaki daha köklü bir dönüşümün yansımasıdır. Bu ilişkileri incelemek, bir toplumu meydana ge-tiren sosyo-ekonomik ilişkilerle, sanatsal yapı arasında doğrudan bir bağ olduğunu gös-termektedir.

Kanunsuzlar; senarist olarak suç, günah, ahlak, kader gibi konuları işlediğim ikinci sinema filmi projem. Sarkastik bir yapı üzerine kurduğum hikaye ile, düşünmeden verdiğimiz kararların nelere sebebiyet verebileceğini irdelemek istedim.

Cevabını aradığım soru ise; 'İhtimal dahilinde olabilecekleri kendi verdiğimiz kararlarla değiştirmemiz mümkün müdür?' oldu. Eğer öyle değilse kader bizi ne yaparsak yapalım hep aynı sona mı götürür? Bilinen bir son varsa ne yapsak nafile olmaz mı? Öyle ise neden iyi, doğru ya da ahlaklı olmak için çabalayalım ki?

Telif hakkı Kerem Topuz'a aittir. Yalnızca eğitim amaçlı indirebilir ve paylaşılabilir. Ticari olarak kullanımı yasaktır.

Poster design is the graphic product which tries to show the content of the products it promotes by the best way it can. In parallel with the film industry developments, the improvements of the printing technology let the graphic art become widespread and cross the paths of films and posters as an effective promotional tool. From the first cinema products, all facilities of promotional opportunities are used for the benefit of cinema, and they affect the improvements of this sector and are affected by them.
In this context, the posters of the films “Summer Book (Tatil Kitabı, 2008)” and “Our Grand Despair (Bizim Büyük Çaresizliğimiz, 2011)”; which are directed by Seyfi Teoman, one of the leading names of recent Turkish cinema; “Crash (Çarpışma, 2005)”, by which he is the assistant director, and “Beyond The Hill (Tepenin Ardı, 2012)”, of which he is the producer, are examined.
In this context, the posters of Seyfi Teoman’s films are analyzed using semiotic analysis method. Thus; the techniques, the points of emphasis and the additions of the movie context are analyzed which are used in the posters that undertake the task of giving preliminary information.

The subject of this article is the monumental tomb of the pantomime artist Krispos which is found the necropolis area of the ancient Heraclea Pontica city and which is protected in the garden of the Karadeniz Ereğli Museum. 19 line Greek inscription on the marble forming the monumental tomb is located. There is also a bust in the aedicula shaped temple which today is missing. The inscription has been previously published by Sencer Şahin. Trilby hat with a similar goods located, in the upper part of the aedicula is located in the middle of the pediment. From this point of view on this motif and inscription, the art of pantomime will be analyzed in this
article.

Aristoteles’in Poetika adlı eserinin Türkçe çevirisinde, önemli bir cümle hatalı olarak tercüme edilmiş ve “olanak¬sız olası, olası olmayan olanaksıza  üstün tutulmalıdır” biçiminde Türkçeleştirilmiştir. İlk bas¬kısı 1961’de yapılan ve bugün Remzi Kitabevi’nden altıncı kez basılmış bulunan bu hatalı tercüme, birçok önemli tiyatro yapıtı tarafından da sorgulanmadan alıntılanmış ve kullanılmıştır.

The two-act play “The Medicine Bottle” by Ms. Zeliha Osman
[Özen], a Turkish playwright and translator holding a special
importance in the history of Turkish literature through her
activities supporting Milli Mücadele (The National Struggle),
is noteworthy due to reflecting the perception of pharmacy
in early years of the Turkish Republic founded in 1923. An
original copy of the play, written in Ottoman Turkish and
published in a series of school plays, has been registered
at the Ataturk University Rare Books Collection (Erzurum).
The play is based on the incidents occurring in a small
community pharmacy after the assistant pharmacist Hikmet
Bey’s realization of his mistake of giving his customer a
bottle of extract of opium instead of opium syrup, and
Pharmacist Hasan Bey’s backlash toward this fatal error. A
forgotten pharmaceutical form named güllaç (cachet), a sort
of container made of starch for encapsulating dry powder
drugs with unpleasant taste or smell, is also mentioned in
the play together with those drug names in French like Julep
gomme (Gum of Julep), Sirop de bourgeons de sapin (Pine
bud syrup), Sirop d’opium (Opium syrup) and Teinture d’Iode
(Tincture of Iodine).

Plan B, a theatre company founded in İstanbul in 2016, asks in its new play Home: “What is home? What is the thing you call home?” Indeed, what does home mean? Where are safety zones? Where do borders begin/end? While everything shatters and all definitions become uncertain in our world, will we have enough time for thinking about how we will survive? Now, in this new world we stand and think on the borders of the concepts in which we take shelter as home. The question is about the borders of the concepts that are established by ourselves, as well as the borders of conventional theatre. Can all these mean, then, we stand at the threshold and have a chance for the new beginning?

Utopia texts which occupying an important place in western literature, giving so many clues about culture, people and government of it’s time. Out of all this staff, utopias figuring future dreams and ideal statement of it’s period. But modern period after industrialization, first world war and rising totalitarian regimes made authors anxious and utopia give birth to negative of itself. Distopians feeding with daily reality. Generally they look critical to people and have dark foresights prospectively. Objective of this study is to show historical process of distopia; showing how to process unique themes at distopias such as potency, surveillance and supervision distopias and research how do this themes reflect to theatre scene with examples.

Batı edebiyatında önemli bir yere sahip olan ütopya metinleri yazıldıkları dönemin kültürü, toplumu, devlet anlayışı hakkında birçok ip uçları verir. Tüm bunların dışında ütopyalar yazıldığı dönemin gelecek hayalini ve ideal devlet anlayışını da tasvir eder. Fakat sanayileşmeden sonra gelen modern dönem, birinci dünya savaşı ve yükselen totaliter rejimler, yazarları gelecek ile ilgili kaygılara düşürmüştür ve böylece ütopya kendi olumsuzunu doğurmuştur. Distopyalar gündelik gerçeklikten beslenirler. Genellikle içinde yaşanılan topluma eleştirel bir bakışla bakarak geleceğe dair karanlık öngörülerde bulunurlar. Çalışmanın amacı, distopyanın tarihsel sürecini göstermek; iktidar, gözetim ve denetim gibi distopyalara özgü temaların distopyalarda nasıl işlendiğini ve bu temaların tiyatro oyunlarına nasıl yansıdığını örnekler ile incelemektir.

Sinema ve Din Sempozyumu Ardından– İslami veya Dini Sinema mı? Yoksa Müslümanca Sinema mı?

ÖZET
Ensar Vakfı, Değerler Eğitimi Merkezi (DEM) ve ABD Nebraska Omaha Üniversitesi işbirliğiyle 21-23 Mayıs 2014 tarihleri arasında İstanbul’da güzel bir etkinlik gerçekleştirildi. Alanında ilklerden biri olan Uluslararası sempozyum, Bağlarbaşı Kongre ve Kültür Merkezi'nde başladı ve 22-23 Mayıs’ta Barcelo Eresin Hotel’de eş zamanlı oturumlarla devam etti. Sempozyuma toplam 20 ülkeden ve Türkiye'den bilim adamları ve sinemacıların katıldı ve üç gün boyunca 90 bildiri tartışıldı. 24 Mayıs günü yapılan şehir gezisi kapsamında Ayasofya ve Topkapı Sarayı ziyaret edildi. Öğleden sonra yapılan boğaz turu ile de tamamlandı.

Türkiye’deki seçim gündemi ve hareketli atmosfer olmasa, sempozyuma bir çok önemli ve dikkat çekici şahsiyet de bizzat katılabilirdi ancak yoğun gündem nedeniyle bir çoğunun kutlama telgrafı ile yetinmek zorunda kaldığına şahit olduk. Ama her şeye rağmen Ensar Vakfı ve DEM’in çalışkan ve gayretli personeli ki, -bir çoğu hanım kızlarımızdı- iyi bir iş başardılar. Yazımın başlangıcında öncelikle onları tebrik etmek istiyorum.Ayrıca ev sahiplikleri de kusursuz denecek kadar mükemmeldi.

Şüphesiz sempozyumun dikkat çeken katılımcılarından birisi; Nebraska Omaha Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. William Blizek idi. Prof.Blizek; Bağlarbaşı Kongre ve Kültür Merkezi'ndeki sempozyumun açılışında, böyle bir etkinlikte yer almaktan ve İstanbul'da olmaktan duyduğu memnuniyeti dile getirdi. Çok sempatik bir akademisyen olarak; Farklı köken, dil, din, kültür ve disiplinden, birçok araştırmacının,  sinema ve din konusunu konuşmak için bir araya geldiğini, hem din hem sinema hem de medyayla ilgilenmenin çok kolay olmadığını, sempozyumun tüm katılımcılar için harika bir tecrübe olacağını ifade ettikten sonra, din ve sinema alanında çıkardıkları dergiyle ilgili çalışmalar hakkında bilgi verdi. Blizek, Söz konusu derginin akademik platformda önemli bir konuma geldiğini, din ve sinemaya ilişkin her türlü akademik disiplini de kapsadığını aktardı. Umarım Blizek’in, akademik ve bilimsel anlayışın bir gereği olarak, dile getirdiği dilek ve temenniler sonraki sempozyumlarda daha da belirgin şekilde gerçekleşme imkanı bulur.
*****

ABSTRACT
After the Cinema and Religion Symposium - Islamic or Religious Cinema?  Or is it Muslim Cinema?

A nice event was held in Istanbul between 21-23 May 2014 with the cooperation of Ensar Foundation, Values ​​Education Center (DEM) and USA Nebraska Omaha University.  One of the firsts in its field, the International symposium started in Bağlarbaşı Congress and Culture Center and continued with simultaneous sessions at Barcelo Eresin Hotel on May 22-23.  A total of 20 countries from Turkey and science symposium was attended by men and filmmakers and discussed 90 reports for three days.  As part of the city tour on May 24, Hagia Sophia and Topkapı Palace were visited.  It was also completed with an afternoon strait tour.
 
Although election agenda in Turkey and lively atmosphere, a very important and remarkable personalities could participate in the symposium we witnessed personally but had to make do with a busy agenda because most of congratulatory telegrams.  Nevertheless, the hardworking and zealous staff of the Ensar Foundation and DEM, many of them were girls, did a good job.  First of all, I would like to congratulate them at the beginning of my writing, and their hosting was also perfect enough to be called perfect.
 
Undoubtedly one of the remarkable participants of the symposium;  Nebraska Omaha University Faculty Member  Dr.  It was William Blizek.  prof.blizek;  At the opening of the symposium at Bağlarbaşı Congress and Culture Center, he expressed his pleasure in participating in such an event and being in Istanbul.  As a very sympathetic academic;  After stating that many researchers of different origins, languages, religions, cultures and disciplines came together to talk about the subject of cinema and religion, it was not very easy to deal with both religion, cinema and media, and the symposium would be a great experience for all participants.  He gave information about the studies about the magazine they published in the field of cinema.  Blizek stated that the magazine in question has gained an important position in the academic platform and covers all kinds of academic disciplines related to religion and cinema.  Hopefully, as a requirement of the academic and scientific understanding, Blizek's wishes and wishes will be realized in the next symposiums even more prominently.
*****