Η αντίσταση της ελεύθερης παιδαγωγικής σκέψης

Του Μανόλη Καψή

Τι σημαίνει άραγε ότι χρειάζεται "αντίσταση της ελεύθερης παιδαγωγικής σκέψης στην οικονομικού τύπου λογική του μετρήσιμου"; Ότι η παιδαγωγική σκέψη (ό,τι και αν σημαίνει αυτό) και ειδικά η ελεύθερη (γιατί υπάρχει υποθέτω και η ανελεύθερη) έρχεται σε αντιπαράθεση και πρέπει να αντισταθεί στην αριθμητικού τύπου λογική; Δάσκαλε μας δυσκολεύεις. Γιατί δεν αρέσει στην παιδαγωγική σκέψη η αριθμητική; Τι είναι αυτό που τη ζορίζει επιτέλους την ελεύθερη παιδαγωγική σκέψη; Η πρόσθεση ή η αφαίρεση; Μήπως τα έχει πάρει με τον πολλαπλασιασμό; Μυστήριο η αριστερή παιδαγωγική σκέψη, όταν μάλιστα είναι ελεύθερη και ωραία.

Να υποθέσουμε επίσης ότι της ελεύθερης παιδαγωγικής σκέψης δεν της αρέσουν ούτε τα μαθηματικά, για να μην μιλήσουμε για την άλγεβρα ή την τριγωνομετρία που δεν θέλει να τις βλέπει.

Ό,τι και αν σημαίνει πάντως το παλιομοδίτικο τσιτάτο, όποιος και να το έχει γράψει, ελπίζω τουλάχιστον να μην το έχει γράψει μαθηματικός, είναι η γραπτή αντίδραση των δασκάλων της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, στις εξετάσεις της ελληνικής PISA που έγιναν προ ημερών στα περισσότερα σχολεία. Αν και οι δάσκαλοι μαζί με τους συναδέλφους τους της ΟΛΜΕ- που ανακάλυψαν άλλο κίνδυνο, αυτό της ιδιωτικοποίησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών παρακαλώ (μην με ρωτήσετε πώς γίνεται αυτό, δεν έχω ιδέα)- έκαναν ότι μπορούσαν για να τις μποϋκοτάρουν. Και σε ορισμένα σχολεία το κατάφεραν.

Να μποϋκοτάρουν τις εξετάσεις που σκοπό έχουν να διαπιστώσουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις των μαθητών της ΣΤ' Δημοτικού και της Γ' Γυμνασίου, ώστε να ελεγχθεί αν μπορούν να ανταποκριθούν στις δυσκολίες της καθημερινής ζωής και στις οποίες οι Έλληνες μαθητές συνήθως "πατώνουν". Γιατί έχουν μάθει μόνο να παπαγαλίζουν και όταν καλούνται να χρησιμοποιήσουν την κριτική τους σκέψη, δυσκολεύονται.

Γιατί όμως αντέδρασαν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές; Διαβάζω από το συναξάρι των ανακοινώσεων της ΔΟΕ. Που καταγγέλλει τις εξετάσεις, που έδωσε μάχη για να μην γίνουν με διάφορες κινητοποιήσεις, γιατί λέει- ακούστε το- "ανοίγει τον αντιδραστικό δρόμο για γονεϊκή επιλογή σχολείων, μέσω της σύγκρισης, κάτι που παρουσιάζεται ως προνόμιο στους γονείς, ενώ θα οδηγήσει σε υποβάθμιση σχολείων και επιλογή και μαθητών από τα σχολεία".

Δηλαδή εσείς που θέλετε το καλύτερο σχολείο για τα παιδιά σας και θα θέλατε να είστε σε θέση να επιλέγετε σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί σας, ανάλογα με το πόσο καλό είναι το σχολείο και τι επιδόσεις έχει και πόσες επιτυχίες έχει στις εξετάσεις και πόσο καλούς καθηγητές έχει, δεν είστε καλοί γονείς όπως νομίζετε. Καθόλου. Είστε κάτι αντιδραστικοί τύποι του χειρίστου είδους, δεξιάντζες του κερατά, που αδιαφορείτε για την πάλη των τάξεων και τον ιμπεριαλισμό- υπάρχει η υποψία ότι ούτε καν έχετε υπογράψει για την ελεύθερη Παλαιστίνη από το ποτάμι έως τη θάλασσα- και φυσικά δεν αντιλαμβάνεστε πού οδηγείτε τον κόσμο με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία σας.

Γιατί όμως είναι τόσο κακό ο γονέας να έχει τη δυνατότητα να συγκρίνει τα σχολεία και να μπορεί να επιλέγει το καλύτερο για το παιδί του; Και πώς αυτό συνδέεται με τις "καθόλου αθώες" όπως μας πληροφορεί η ΟΛΜΕ, εξετάσεις της PISA;

Είναι απλό. Οι εξετάσεις σε διάφορα σχολεία αν επεκταθούν, όπως προβλέπει όντως ο νόμος, θα δώσουν όχι μόνο μια εικόνα των επιδόσεων των μαθητών, αλλά και του επιπέδου των σχολείων. Θα υπάρξουν δηλαδή σχολεία των οποίων οι μαθητές αποδίδουν καλύτερα και άλλα που δεν αποδίδουν καθόλου. Σχολεία όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μορφώνουν και εκπαιδεύουν τα παιδιά, και σχολεία όπου δεν γίνεται σοβαρό μάθημα.

Κι αν αυτά τα στοιχεία κοινοποιηθούν στους γονείς, όλοι θα θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους στα καλά σχολεία. Αυτονόητο. Αυτό κάνει κάθε καλός (αντιδραστικός) γονέας.

Και τι θα γίνουν τα κακά σχολεία, διερωτάται εμμέσως η ΟΛΜΕ; Τι θα απογίνουν τα σχολεία που δεν θα τα επιλέγουν οι γονείς; Που σημαίνει σε απλά ελληνικά, τι θα απογίνει το προσωπικό των σχολείων που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των γονέων;

Το γράφει άλλωστε στην ανακοίνωσή της η ΔΟΕ, φόρα παρτίδα: Αυτές οι εξετάσεις "αποτελούν μέρος ενός συνολικού αντιδραστικού σχεδιασμού του Υπουργείου Παιδείας για την εφαρμογή της αξιολόγησης μαθητών- εκπαιδευτικών- σχολικών μονάδων, με οδυνηρές συνέπειες για τη δημόσια εκπαίδευση". Δηλαδή μπορεί να γίνει αξιολόγηση και να φανεί το μέγεθος της αποτυχίας του εκπαιδευτικού έργου. Και τι θα γίνει λοιπόν με τους καθηγητές που δεν ανταποκρίνονται; Μήπως τους απολύσουν;

Αδίκως ανησυχούν ο συνδικαλιστές. Σε μια κανονική χώρα, όντως αν προέκυπτε από τις εξετάσεις ότι ένα σχολείο δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις, ότι δεν γίνεται σοβαρό μάθημα, ότι οι μαθητές βγαίνουν αγράμματοι, θα ετίθετο αμέσως υπό επιτήρηση. Τουλάχιστον. Θα ενισχύονταν σε προσωπικό και σε μέσα, θα γινόταν έρευνα τι ακριβώς συμβαίνει και δεν αποδίδει, θα ελέγχονταν φυσικά οι καθηγητές αν ανταποκρίνονται στον ρόλο τους και όσοι δεν μπορούσαν να κάνουν επαρκώς τη δουλειά για την οποία αμείβονται θα οδηγούνταν στην έξοδο.

Αλλά αυτά όμως σε μια κανονική χώρα και όχι στην Ελλάδα. Όχι στην Ελλάδα που ποτέ κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν έχει απολυθεί, που οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που δεν ανταποκρίνονται στον ρόλο τους απλά παρκάρονται στο Υπουργείο Παιδείας (ή στο σχολείο σαν επικουρικοί) και όπου δεν δίδονται στη δημοσιότητα ούτε καν τα αποτελέσματα της δήθεν αξιολόγησης που κάνουν οι καθηγητές για τα σχολεία. Κάτι σαν αυτοαξιολόγηση υποτίθεται. Βγαίνουν μόνο κάτι αποτελέσματα ανά Περιφέρεια. Για να μην μπορεί να γίνει η οποιαδήποτε σύγκριση.

Μην ανησυχούν λοιπόν οι συνδικαλιστές. Μπορούν να συνεχίσουν να απεργούν, να μποϋκοτάρουν κάθε προσπάθεια να υπάρξει λογοδοσία και έλεγχος, κάθε απόπειρα να γίνει αξιολόγηση, έρευνα για το πού πάνε τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Κανείς δεν θα τους ενοχλήσει ποτέ.

Υ.Γ. Να ενημερώσουμε επίσης τον δάσκαλο- συντάκτη της ανακοίνωσης της ΔΟΕ ότι η λέξη μετρήσιμο είναι επίθετο και όχι ουσιαστικό. Στην ελληνική γλώσσα. Την οποία προφανώς αγνοεί αν και υποτίθεται ότι την διδάσκει.