Մսակերների ժանտախտ
Մսակերների ժանտախտ, շների, աղվեսների, սամույրների, ջրաքիսների և մորթատու այլ գազանների արագ տարածվող սուր վարակիչ հիվանդություն։
Ընթացքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ընթանում է տենդով, աչքերի, շնչառական ու մարսողական ուղիների բորբոքումներով, մաշկացանով և կենտրոնական նյարդային համակարգի ախտահարումով։ Հարուցիչը վիրուսն է։ Վարակի հարուցիչների աղբյուրը հիվանդ և առողջացած վիրուսակիր կենդանիներն են։ Հիվանդությունը փոխանցվում է վարակված կերի, ջրի և տարբեր առարկաների միջոցով։ Վարակվում են աերոգեն և սննդային ճանապարհով։ Գաղտնի շրջանը 3–15, ջրաքիսների մոտ՝ մինչև 45 օր է։ Ընթացքը՝ գերսուր և սուր։
Կլինիկական նշանները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ախորժակի լրիվ կամ մասնակի անկում, քթից, աչքերից շճային կամ թարախային արտադրություն, բորբոքումներ, լուծ, փսխում, մաշկի վրա բշտային ցան, ջղաձգություններ, վերջավորությունների թերլուծանք ևն։ Առողջացած կենդանիները շատ հաճախ կորցնում են տեսողությունը, լսողությունը և հոտառությունը։ Աղվեսների մոտ բարդությունների դեպքում նկատվում է պարատիֆ։
Ախտորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ախտորոշում են էպիզոոտոլոգիական, կլինիկական տվյալների վերլուծությամբ և ախտաբանա–անատոմիական փոփոխությունների և լաբորատոր հետազոտության արդյունքներով։
Կանխարգելիչ միջոցառումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անասնաբուժա–սանիտարական կանոնների կիրառում, անապահով կետերում՝ կարանտին, թափառող շների ոչնչացում։ Հիվանդ և կասկածելի կենդանիներին մեկուսացնում են, բուժում, վարակի մեջ կասկածելիներին՝ իմունացնում։ Ամեն օր ախտահանում են շնանոցները, վանդակները, գազանաբուծական ֆերմայի շենքերը։ Կարանտինը հանվում է հիվանդության վերացումից 30 օր հետո։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 280)։ |